Na Jasnej Górze 7 maja 2013 sprawowana była Msza św. w intencji zmarłej Marii Okońskiej. Eucharystii w kaplicy Cudownego Obrazu przewodniczył ks. abp Wacław Depo, metropolita częstochowski.
Maria Okońska zmarła 6 maja 2013 roku w Domu Pamięci Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Częstochowie. Miała 93 lata. Od samego początku współpracowała z ks. Kardynałem Stefanem Wyszyńskim. Założycielka Instytutu Prymasa Wyszyńskiego.
Maria Okońska od 1942 roku współpracowała z ks. kard. Stefanem Wyszyńskim. W roku 1948 została aresztowana przez UB za działalność duszpasterską i organizowanie obozów wakacyjnych dla dziewcząt z całej Polski. Wypuszczona po ponad 4 miesiącach, po interwencji biskupa lubelskiego Stefana Wyszyńskiego. Jest też autorką około dziesięciu tysięcy jego zdjęć. Do końca życia kardynała Wyszyńskiego pracowała w Sekretariacie Prymasa Polski, była członkiem Komisji Maryjnej Episkopatu Polski do końca jej istnienia.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w Warszawie w archikatedrze św. Jana, 11 maja o godz. 13.00.
Maria Okońska od 1942 roku współpracowała z ks. kard. Stefanem Wyszyńskim. W roku 1948 została aresztowana przez UB za działalność duszpasterską i organizowanie obozów wakacyjnych dla dziewcząt z całej Polski. Wypuszczona po ponad 4 miesiącach, po interwencji biskupa lubelskiego Stefana Wyszyńskiego. Jest też autorką około dziesięciu tysięcy jego zdjęć. Do końca życia kardynała Wyszyńskiego pracowała w Sekretariacie Prymasa Polski, była członkiem Komisji Maryjnej Episkopatu Polski do końca jej istnienia.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w Warszawie w archikatedrze św. Jana, 11 maja o godz. 13.00.
Homilia wygłoszona przez abp. Wacława Depo na Jasnej Górze podczas Mszy św. pożegnalnej śp. Marii Okońskiej
MARIA OKOŃSKA
Urodziła się 16 XII 1920 r. w Warszawie. Była absolwentką tajnych kompletów Uniwersytetu Warszawskiego (polonistyka) i Uniwersytetu Ziem Zachodnich (psychologia). Uczestniczyła w Powstaniu Warszawskim, pod pseudonimem „Emmanuela”. Założyła Instytut Prymasa Wyszyńskiego. Od 1942 r. blisko współpracowała ze Stefanem Wyszyńskim. W roku 1948 została aresztowana przez UB za działalność duszpasterską i organizowanie obozów wakacyjnych dla dziewcząt z całej Polski. Wypuszczono ją po ponad czterech miesiącach, dzięki interwencji biskupa lubelskiego Stefana Wyszyńskiego. W latach 50-tych, wraz z Marią Wantowską i Janiną Michalską, odwiedzała uwięzionego Prymasa Polski w Komańczy, ostatnim miejscu jego odosobnienia. Była jedynym świadkiem składania przez Stefana kardynała Wyszyńskiego, w odosobnieniu, Jasnogórskich Ślubów Narodu. Wymieniona imiennie w testamencie warszawskim Prymasa Tysiąclecia.
Urodziła się 16 XII 1920 r. w Warszawie. Była absolwentką tajnych kompletów Uniwersytetu Warszawskiego (polonistyka) i Uniwersytetu Ziem Zachodnich (psychologia). Uczestniczyła w Powstaniu Warszawskim, pod pseudonimem „Emmanuela”. Założyła Instytut Prymasa Wyszyńskiego. Od 1942 r. blisko współpracowała ze Stefanem Wyszyńskim. W roku 1948 została aresztowana przez UB za działalność duszpasterską i organizowanie obozów wakacyjnych dla dziewcząt z całej Polski. Wypuszczono ją po ponad czterech miesiącach, dzięki interwencji biskupa lubelskiego Stefana Wyszyńskiego. W latach 50-tych, wraz z Marią Wantowską i Janiną Michalską, odwiedzała uwięzionego Prymasa Polski w Komańczy, ostatnim miejscu jego odosobnienia. Była jedynym świadkiem składania przez Stefana kardynała Wyszyńskiego, w odosobnieniu, Jasnogórskich Ślubów Narodu. Wymieniona imiennie w testamencie warszawskim Prymasa Tysiąclecia.
